Warto sobie uzmysłowić czym jest asertywność. Mam nadzieję, że te kilka punktów pozwoli wam to zrozumieć.
1. Zachowania asertywne to strategia zachowań.

2. Zachowania asertywne, w odróżnieniu od uległości i agresywności, nie są naturalnymi reakcjami człowieka. Można jednak nauczyć się tych zachowań. Brak umiejętności zachowania asertywnego w kontaktach z innymi ludźmi ogranicza nasze możliwości do agresji (powodującej wstyd, brak akceptacji siebie czy w końcu wywołującej agresję innych) lub uległości (uniemożliwiającej samorealizację, samoakceptację, wywołującej także konflikt lub niezadowolenie z siebie).

3. Zachowanie asertywne umożliwia:
– obronę swych praw bez uciekania się do agresji,
– wyrażanie bez lęku uczuć i ocen wobec innych osób,
– wyrażanie bez nadmiernych emocji i ocen wobec innych osób,
– przyjmowanie uczuć i ocen innych osób wobec nas bez nadmiernych emocji,
– wyrażanie oraz negocjowanie swoich praw i oczekiwań wobec innych,
– racjonalne reagowanie na krytykę i agresję otoczenia,
– przeciwstawianie się manipulacji.

Jest to efektywna metoda radzenia sobie polegająca na unikaniu presji otoczenia poprzez konsekwentne, systematyczne powtarzanie tego samego argumentu aż do momentu, gdy argumenty drugiej strony wyczerpią się.

Kompromis
Najbardziej popularna strategia asertywna, która umożliwia prowadzenie mediacji z partnerem interakcji. Mediacja ma na celu wypracowanie obustronnych ustępstw.

Zasłona dymna
Metoda mogąca przynieść skutek w sytuacji agresji werbalnej otoczenia. Polega na pozornym akceptowaniu kierowanej pod naszym adresem krytyki bez kontratakowania partnera – rozmówcy. Prowadzi ta strategia do sytuacji absurdalnej,
w której strona atakowana zgadza się z każdą krytyką, a atakujący – intensyfikując agresję – dostrzega absurdalność swoich argumentów

Asertywne uznanie błędu
Ta metoda jest przydatna w sytuacji, gdy wina leży po naszej stronie, popełniliśmy błąd lub pomyłkę, za którą jesteśmy krytykowani. Wiąże się z gotowością akceptowania własnych błędów (jako faktu w końcu zupełnie naturalnego) przy równoczesnym niewystępowaniu nadmiarowego poczucia winy.
Wypytywanie o strony ujemne
Strategia przydatna np. w sytuacji, gdy podejrzewamy partnera w relacji o ukrywanie prawdziwych przyczyn niezadowolenia. Polega na zadawaniu pytań, typu „Dlaczego sądzisz, że to co robię jest złe (niewłaściwe, głupie)?”

Wypytywanie o strony dodatnie
Ta strategia, podobnie jak poprzednia polega na zadawaniu pytań partnerowi interakcji. Pozwala na unikanie nadmiernej presji ze strony partnera, jednocześnie zmusza go do udowodnienia pozytywnych, dodatnich aspektów  tego, do czego nas namawia

Warto spróbować

Jedna odpowiedź

  1. Bartłomiej

    Z pewnością warto spróbować, ja już jestem po kilku lekturach, teraz zastanawiam się nad profesjonalnym szkoleniem z asertywności.

    Odpowiedz

Zostaw odpowiedź

Twój e-mail nie zostanie opublikowany