Istota badania trzeźwości sprowadza się do określenia poziomu zawartości alkoholu we krwi osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w momencie popełnienia czynu. Podstawowym sposobem takiego określenia jest przeprowadzenie chemicznej analizy krwi pobranej przez fachowego pracownika służby zdrowia. Analiza krwi.
Pomimo wielu niedogodności ta klasyczna już dzisiaj metoda ma szereg zalet: każdorazowe przeprowadzenie badania lekarskiego w momencie pobrania krwi czy możliwość przechowywania pobranej próbki krwi jeszcze pewien czas po dokonaniu analizy. Umożliwia to np. zweryfikowanie tezy o podmianie krwi przekazanej do badania. Kilkakrotne pobranie krwi w odpowiednim czasie umożliwia tez wyprowadzenie wniosku o stopniu nietrzeźwości w momencie zdarzenia w przypadku, kiedy czas pierwszego pobrania odbiegał kilka godzin od momentu badanego zdarzenia (badanie retrospektywne).
Wady pobrania krwi.
Wady metody chemicznej wynikają z niebezpieczeństwa zastosowania niewłaściwych środków dezynfekcji skóry, możliwości chociażby nieumyślnego uszkodzenia pojemników w transporcie czy negatywnego wpływu wysokiej temperatury w czasie długiego przechowywania.
Alkomat.
W ostatnich latach, zwłaszcza do oceny stanu trzeźwości osób żywych coraz częściej zastosowanie znajdują metody pośredniej analizy krwi poprzez badanie powietrza wydychanego z płuc Metody te są przede wszystkim łatwe w stosowaniu, nie wymagają angażowania personelu medycznego, a wynik uzyskuje się natychmiast. Precyzja analizy powietrza wydychanego przy pomocy urządzeń typu „Alkomat” czy „Alkotest 7110” jest bardzo wysoka i znacznie przewyższa precyzję takiej analizy przy pomocy metod klasycznej analizy chemicznej krwi.
Nie można kwestionować.
Przy prawidłowym zastosowaniu pomiaru alkomatem w zasadzie nie istnieje możliwość skutecznego zakwestionowania wskazanego wyniku. Urządzenia tej klasy, w przeciwieństwie do tzw. podręcznych analizatorów powietrza, posiadają zabezpieczenia konstrukcyjne gwarantujące swoistość i precyzję pomiaru. Uzyskany takim sposobem dowód jest w pełni wiarygodny w postępowaniu sądowym, co wyraźnie podkreślał w jednym ze swoich orzeczeń Sąd Najwyższy.
Procedura.
W celu uniknięcia zarzutów nierzetelności wyników zaleca się jednak jak najszybsze zbadanie stanu trzeźwości osoby zatrzymanej po wydarzeniu, jakie dało powód do badania. Pomiar z użyciem „Alkomatu” lub „Alkotestu 7110” powinien zawsze zostać powtórzony po upływie 15 minut od momentu pierwszego pomiaru. Zadbać należy też wykonanie bardzo głębokiego wydechu, co gwarantuje dopływ powietrza płucnego, a niektórych przypadkach np. zalegania w ustach resztek pokarmowych uprzednie dokładne wypłukanie jamy ustnej wodą.
Cukrzyca.
Osoby pobierające materiał do badania stanu nietrzeźwości w każdym przypadku mają obowiązek sporządzenia w staranny sposób kompletnej dokumentacji. Warto też wiedzieć, że zewnętrzne użycie alkoholu w celach terapeutycznych, np. do przemycia rany nie ma istotnego wpływu na wynik analizy krwi. Niektóre ciężkie stany cukrzycy mogą podnosić wynik chemicznej analizy krwi, ale w takich stanach chorobowych udział w ruchu komunikacyjnym kierowcy jest niedopuszczalny. Cukrzyca nie wpływa natomiast na wyniki pomiaru przy pomocy alkotestu.
Kiedy kodeks karze za spożycie alkoholu.
W polskim prawie dolną granicą „stanu po użyciu alkoholu” jest stężenie 0,2 promile alkoholu. Wartości poniżej tej granicy to margines bezpieczeństwa uwzględniające tzw. alkohol fizjologiczny, rozrzut analityczny wyników czy błąd laboratoryjny. Wartości tych nie powinno się w ogóle podawać, gdyż u osób mało zorientowanych mogą wywoływać błędną interpretację ustaleń. Z kolei, „stan po użyciu alkoholu” zachodzi, gdy w pobranej próbce krwi wystąpiło stężenie od 0,2%o do 0,5%o albo w wydychanym powietrzu stwierdzono od 0,1 do 0,25 mg alkoholu 1 dm3. Powyżej tych stężeń mamy do czynienia ze stanem nietrzeźwości. Stężenia powyżej 3,0 promile zagrażają życiu ludzkiemu, powyżej 4,0 promile często kończą się śmiercią.
Znalezione w inter. Autor: Marek Krysztofiuk
Zostaw odpowiedź