Czy jestem uzależniony?

Tylko Ty możesz odpowiedzieć na to pytanie.

Może to nie być takie proste. Przez cały czas, gdy braliśmy, mówiliśmy sobie: „W każdej chwili mogę przestać”. Nawet jeżeli na początku rzeczywiście tak było, teraz jest inaczej. Narkotyki nami manipulowały. Żyliśmy po to, by brać, braliśmy po to, by żyć. W uproszczeniu, uzależniony to osoba, której życiem rządzą narkotyki.

Być może przyznajesz, że masz problem z narkotykami, ale nie uważasz się za uzależnionego. Każdy z nas miał z góry wyrobione zdanie na temat tego, kto to jest uzależniony. Gdy już zacząłeś podejmować pozytywne działania, bycie uzależnionym nie jest niczym wstydliwym.

Jeżeli utożsamiasz się z naszymi problemami, możesz też utożsamić się z naszym sposobem na ich rozwiązanie. Poniższe pytania ułożyli uzależnieni, powracający do zdrowia w NA. Jeżeli masz wątpliwości czy jesteś uzależniony, czy nie, przeczytaj je i postaraj się odpowiedzieć tak uczciwie, jak tylko potrafisz.

1. Czy kiedykolwiek bierzesz w samotności?   tak  – nie

2. Czy kiedykolwiek, myśląc, że jeden dany narkotyk jest Twoim problemem, zastępowałeś go innym?    tak – nie

3. Czy kiedykolwiek oszukałeś lub okłamałeś lekarza, aby otrzymać potrzebne recepty?     tak  – nie

4. Czy kiedykolwiek kradłeś narkotyki, lub kradłeś, by je uzyskać?   tak  – nie

5. Czy regularnie bierzesz budząc się lub kładąc się do łóżka?   tak – nie

6. Czy kiedykolwiek wziąłeś narkotyk po to, aby opanować skutki działania innego?   tak – nie

7. Czy unikasz miejsc lub ludzi, którzy nie akceptują zażywania przez Ciebie narkotyków?    tak –  nie

8. Czy kiedykolwiek wziąłeś narkotyk, nie wiedząc, jakie może mieć działanie lub nie wiedząc w ogóle, co bierzesz?    tak – nie

9. Czy twoje wyniki w pracy lub w szkole kiedykolwiek ucierpiały z powodu brania?   tak – nie

10. Czy byłeś kiedyś zatrzymany w związku z braniem?   tak –  nie

11. Czy kiedykolwiek kłamałeś w odpowiedzi na pytania: co lub ile bierzesz?     tak – nie

12. Czy stawiałeś kupno narkotyku przed swoimi zobowiązaniami finansowymi?    tak –  nie

13. Czy próbowałeś przestać lub kontrolować branie ?   tak – nie

14. Czy byłeś kiedykolwiek w więzieniu, szpitalu lub na oddziale odwykowym z powodu brania?      tak –  nie

15. Czy branie przeszkadza Ci w spaniu lub w jedzeniu?    tak – nie

16. Czy myśl o tym, że zabraknie Ci narkotyku przeraża cię?      tak – nie

17. Czy wydaje Ci się, że Twoje życie jest niemożliwe bez narkotyków?     tak –  nie

18. Czy kiedykolwiek poddajesz w wątpliwość swoje zdrowie psychiczne?     tak –  nie

19. Czy Twoje branie unieszczęśliwia Twój dom?     tak – nie

20. Czy myślisz, że nie potrafiłbyś się dopasować i dobrze bawić bez narkotyków?     tak – nie

21. Czy kiedykolwiek czułeś się zagrożony, winny lub zawstydzony z powodu brania?     tak –  nie

22. Czy dużo myślisz o narkotykach?     tak –  nie

23. Czy miałeś nieuzasadnione lub nie-określone lęki?    tak – nie

24. Czy branie wpłynęło na Twoje życie seksualne?     tak –  nie

25. Czy kiedykolwiek brałeś narkotyki, które nie były Twoimi ulubionymi?    tak –  nie

26. Czy kiedykolwiek brałeś z powodu emocjonalnego bólu lub stresu?     tak – nie

27. Czy kiedykolwiek przedawkowałeś jakikolwiek narkotyk ?     tak –  nie

28. Czy bierzesz nadal, nie zważając na negatywne konsekwencje?      tak –  nie

29. Czy myślisz, że możesz mieć problem z narkotykami?    tak –  nie

„Czy jestem uzależniony?” Jest to pytanie, na które tylko ty możesz odpowiedzieć.

Stwierdziliśmy, że w ilości odpowiedzi twierdzących bardzo się między sobą różnimy. Jednakże ilość odpowiedzi na „tak” jest mniej ważna od tego, jak czuliśmy się odpowiadając, i jak uzależnienie wpłynęło na nasze życie.

Niektóre z tych pytań nie wspominają nawet o narkotykach. Dzieje się tak, dlatego, że uzależnienie jest bardzo podstępną chorobą, która ma wpływ na wszystkie dziedziny naszego życia – nawet na te, które na pierwszy rzut oka niewiele mają wspólnego z narkotykami.

Narkotyki, jakie używaliśmy nie są tak ważne, jak odpowiedź na pytanie, dlaczego ich używaliśmy i co z nami zrobiły. Kiedy po raz pierwszy przeczytaliśmy te pytania, myśl, że możemy być uzależnieni, była przerażająca. Niektórzy z nas próbowali ją w sobie zabić, mówiąc:

„Te pytania są bez sensu”,

albo

„Ja jestem inny. Wiem, że biorę, ale nie jestem uzależniony. Mam prawdziwe problemy emocjonalne, rodzinne, w pracy”,

albo

„Po prostu trudno mi jest wszystko sobie poukładać”,

albo

„Będę w stanie przestać, gdy znajdę tę właściwą osobę, dostanę pracę, itp.”

Jeśli jesteś uzależniony, musisz najpierw przyznać, że masz problem z narkotykami. Dopiero wtedy możliwy będzie postęp w kierunku zdrowienia. Te pytania, je-żeli podszedłeś do nich uczciwie, mogą pomóc Ci zobaczyć, jak narkotyki sprawiły, że przestałeś kierować swoim życiem. Uzależnienie to choroba, która nieleczona, kończy się więzieniem, szpitalem i śmiercią.

Wielu z nas trafiło do NA, ponieważ narkotyki przestały dawać nam to, czego od nich oczekiwaliśmy. Uzależnienie zabrało nam dumę, szacunek do samych siebie, rodzinę, ukochane osoby, a nawet chęć do życia. Jeżeli nie dotarłeś do tego etapu, wcale nie musisz tego robić. Odkryliśmy, że nasze własne piekło było wewnątrz nas. Jeżeli pragniesz pomocy, możesz ją znaleźć we wspólnocie Anonimowych Narkomanów.

„Poszukując odpowiedzi na nasze problemy, trafiliśmy do NA. Znaleźliśmy się na pierwszym mityngu z poczuciem klęski i nie wiedzieliśmy, czego oczekiwać. Po jednym lub kilku spotkaniach zaczęliśmy odczuwać, że innym na nas zależy i że chcą nam pomóc. Pomimo, iż umysł mówił nam, że to się nie uda, ludzie we wspólnocie dali nam nadzieję, mówiąc nam, że powrócimy do zdrowia. W otoczeniu innych uzależnionych zdaliśmy sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy już sami. Na mityngach zdrowiejemy. Stajemy się kowalami własnego losu.

Odkryliśmy, iż program działa dzięki postawieniu zdrowienia na pierwszym miejscu. Stanęliśmy twarzą w twarz z trzema wstrząsającymi faktami:

1. Jesteśmy bezsilni wobec uzależnienia i straciliśmy kontrolę nad naszym życiem.

2. Wprawdzie nie ponosimy odpowiedzialności za naszą chorobę, jesteśmy jednak odpowiedzialni za nasz powrót do zdrowia.

3. Nie możemy dłużej winić ludzi, miejsc i rzeczy za nasze uzależnienie. Musimy stanąć twarzą w twarz z naszymi problemami i uczuciami.

Najskuteczniejszą bronią w powrocie do zdrowia jest uzależniony powracający do zdrowia”.

źródło: alkoholizm.eu

O Autorze

Grupa: Magma 6. Intergrupa: Wielkopolska Nie piję już od 22 lat

Podobne posty

Zostaw odpowiedź

Twój e-mail nie zostanie opublikowany